W ostatnich badaniach naukowych skupiono się na wpływie dapagliflozyny, leku z grupy inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2), na zmienność rytmu serca oraz funkcję serca u pacjentów z wczesną niewydolnością serca po zawale mięśnia sercowego (AMI). Badania te dostarczają istotnych informacji, które mogą wpłynąć na praktykę kliniczną, a ich wyniki mają potencjał do zmiany podejścia do leczenia pacjentów w tej grupie.
Cel badania i metodologia
Celem badania było zbadanie wpływu dapagliflozyny w połączeniu z standardową terapią na zmienność rytmu serca (HRV), poziomy białka sST2, N-końcowego pro B-typowego peptydu natriuretycznego (NT-proBNP) oraz parametry echokardiograficzne u pacjentów z wczesną niewydolnością serca po AMI. W badaniu uczestniczyło 98 pacjentów, którzy zostali losowo podzieleni na grupę kontrolną (48 pacjentów, otrzymujących standardową terapię) oraz grupę obserwacyjną (50 pacjentów, otrzymujących standardową terapię plus dapagliflozynę w dawce 10 mg dziennie). Pomiar HRV oraz funkcji serca przeprowadzono na początku badania oraz po 24 tygodniach leczenia.
Wyniki badania
Poprawa zmienności rytmu serca i funkcji serca
Wyniki badania wykazały, że w grupie obserwacyjnej zaobserwowano znaczną poprawę w zakresie zmienności rytmu serca, mierzoną wskaźnikami SDNN (standard deviation of normal-to-normal intervals) oraz SDANN (standard deviation of the averages of NN intervals). Obie te wartości były istotnie wyższe w porównaniu do grupy kontrolnej (P < 0.05). Dodatkowo, poziomy sST2 oraz NT-proBNP w grupie obserwacyjnej również uległy znaczącej poprawie w porównaniu do grupy kontrolnej (P < 0.05).
Parametry echokardiograficzne
Parametry echokardiograficzne, takie jak frakcja wyrzutowa (EF), lewokomorowa końcowoskurczowa (LVESD) oraz lewokomorowa końcoworozkurczowa (LVEDD), również wykazały znaczną poprawę w grupie obserwacyjnej (P < 0.05). Na przykład, frakcja wyrzutowa wzrosła z 48.33 ± 10.22% do 55.28 ± 7.53% w grupie obserwacyjnej, co wskazuje na poprawę funkcji skurczowej serca.
Bezpieczeństwo i zdarzenia niepożądane
W badaniu monitorowano również występowanie zdarzeń niepożądanych. W grupie kontrolnej odnotowano 8.33% przypadków zdarzeń niepożądanych, podczas gdy w grupie obserwacyjnej wskaźnik ten wyniósł 8%. Różnice te nie były statystycznie istotne (P > 0.05), co sugeruje, że dapagliflozyna ma korzystny profil bezpieczeństwa.
Dyskusja wyników
Wyniki tego badania są zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały korzystny wpływ SGLT2i na funkcję serca. Dapagliflozyna może poprawiać autonomiczną funkcję serca poprzez zmniejszenie obciążenia objętościowego i obniżenie ciśnienia krwi, co z kolei może prowadzić do zmniejszenia aktywności współczulnej. Dodatkowo, zmniejszenie poziomu sST2 i NT-proBNP sugeruje, że dapagliflozyna może mieć działanie przeciwdziałające włóknieniu mięśnia sercowego, co jest istotne w kontekście post-AMI.
Podsumowanie i przyszłe kierunki badań
Podsumowując, wczesne wprowadzenie dapagliflozyny w dawce 10 mg, w połączeniu z standardową terapią, znacząco poprawia funkcję autonomiczną, funkcję serca oraz krótkoterminowe rokowanie u pacjentów z wczesną niewydolnością serca po zawale mięśnia sercowego. Wyniki te wskazują na potrzebę dalszych badań w celu potwierdzenia korzyści płynących z zastosowania dapagliflozyny w tej grupie pacjentów oraz zrozumienia mechanizmów leżących u podstaw tych efektów.
Bibliografia
Zhou Le, Niu Mingyuan, Chen Wei, Hu Qian, Chen Yi, Geng Xiaohong and Gu Jiani. Effects of dapagliflozin on heart rate variability, cardiac function, and short-term prognosis in early-onset post-myocardial infarction heart failure. Frontiers in Cardiovascular Medicine 2025, 11(3), 292-8. DOI: https://doi.org/10.3389/fcvm.2024.1490316.
